Horlama, yumuşak damak ve çevresindeki yapıların titreşimi sonucu oluşur ve uyku sırasında üst havayolunun daraldığını göstermektedir. Ancak bu tıkanma sadece horlamaya yol açıp başka bir sorun oluşturmuyorsa önemli olmayabileceği gibi, önemli sonuçlara yol açabilecek uyku apnesinin bir göstergesi de olabilir. Uyku apnesi, uyku sırasında tam veya kısmi havayolu tıkanması sonucunda normal solunumun ve uyku yapısının bozulmasıdır. Tıkayıcı uyku apne sendromu, yenidoğan döneminden ergenliğe kadar her yaş grubunda görülebilir; ancak en sık 2-6 yaş arasındaki çocuklarda bademcik ve geniz eti büyümesine bağlı olarak oluşur.

Okul başarısı için kaliteli uyku sağlıklı beslenme kadar önemlidir. Uyku apne sendromu olan çocuklarda sık uyanmalar ve oksijen düşüklüğü uyku kalitesini etkileyebilir. Birçok bilimsel çalışma uyku apnelerinin, okul başarısında düşüşe ve davranışsal sorunlara yol açabileceğini göstermektedir.

Uyku apnesi; büyüme-gelişmenin bozulması, geceleri idrar kaçırma, öğrenme bozuklukları, zihinsel faaliyetlerin olumsuz etkilenmesi gibi şikayetlere yol açabilir. Hatta kalp yetersizliğine kadar gidebilmektedir. Üst solunum yolları enfeksiyonları sırasında ortaya çıkan basit horlamanın zararı yoktur. Ancak çocuklar hasta olmamalarına rağmen horluyor ve geceleri nefesleri duruyorsa (uyku apnesi oluyorsa) bu durum ortada ciddi bir sorun olduğu anlamına gelmektedir.

Uyku apnesi sıklığı; ailesinde apne hikayesi olan, evde sigara dumanına maruz kalan ve erken doğan çocuklarda daha yüksektir. Bademcik ve geniz eti büyüklüğü, uyku apnesi açısından en önemli risk faktörleridir. İstanbul’da ilkokul çağındaki çocukları kapsayan bir çalışmada, kronik horlama sıklığı %7 olarak belirlenmiştir. Ancak her horlayan çocukta uyku apnesi görülmediği bilinmesi gereken bir gerçektir.

• Suan 2,9/5 Ortalama.
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2,9/5 (Toplam 26 oy.)